درباره خال‌ و انواع روش‌های برداشتن آن

تقریبا تمام مردم جهان، تجربه مشاهده لکه‌های تیره‌ رنگی که «خال» نامیده می‌شوند را روی پوست بدن‌شان دارند. بسته به نوع، اندازه، شکل و ناحیه‌ای که خال رشد کرده است، میزان توجه افراد به این لکه‌ها متفاوت است. معمولا اگر اندازه بزرگی داشته باشند یا روی صورت رشد کنند، شما به این فکر میفتید که از روش‌های مختلف برای برداشتن‌شان، استفاده کنید. لازمه این امر آگاهی است. آگاهی درباره انواع خال‌ها و روش‌های برداشتن هر کدام. بیایید از صفر با هم شروع کنیم…

خال‌ها چگونه به وجود می‌آیند؟

زمانی که سلول‌های خاصی به نام ملانوسیت در پوست، به صورت خوشه‌ای، رشد می‌کنند، خال‌ها ایجاد می‌شوند. به عبارت دیگر ملانوسیت‌ها در سراسر پوست پخش می‌شوند، ماده‌ای به نام ملانین می‌سازند و نتیجه کارشان می‌شود، تولید رنگدانه‌هایی که شما آن‌ها را عمدتا به صورت دایره‌ای و بیضی قهوه‌ای رنگ، روی پوست، مشاهده می‌کنید.

ماجرای خال‌های بیماری‌زا چیست؟

پیش از توضیح درباره خال‌ها، به مسئله مهمی می‌پردازیم. همین ابتدا باید خال‌های معمولی را از انواع بیماری‌زای آن‌ها، تشخیص دهید تا بتوانید به مراحل بعدی فکر کنید.

«برخی از خال‌ها سرطان‌زا هستند.» اگر فکر درمان خال‌ها به ذهن‌تان رسیده باشد و با چند نفر هم مشورت کرده باشید، ممکن است این جمله به گوش‌تان خورده باشد و با خودتان فکر کرده باشید مگر خال‌ها هم سرطان‌زا می‌شوند؟ در پاسخ باید بگوییم، بله. انواعی از خال‌ها در حقیقت علائم ابتلا به بیماری سرطان هستند. اگر می‌خواهید بیشتر آن‌ها را بشناسید به شکل‌شان توجه کنید. اول شبیه کک و مک‌ها به نظر می‌رسند. اما به مرور زمان، تیره‌تر و برجسته‌تر می‌شوند. گاهی هم هنگام بزرگ شدن تغییر شکل می‌دهند. در مرحله بعد به سمت لایه‌های پایین‌تر پوست رشد می‌کنند و توده‌های سرطانی را تشکیل می‌دهند. اگر تمایل دارید بیشتر در مورد آن‌ها بخوانید به پاراگراف بعدی بروید.

انواع خال‌ها را بشناسید

تقریبا همه انسان‌ها روی بدن‌شان خال دارند. این رنگدانه‌ها که معمولا پیش از 25 سالگی روی پوست ظاهر می‌شوند، در طول زندگی به رشدشان ادامه می‌دهند. البته در موارد بسیار نادری هم ممکن است خود به خود محو شوند.

خال‌ها انواع مختلفی دارند که بهتر است پیش از آنکه هر تصمیمی درباره‌شان بگیرید، آن‌ها را بشناسید:

1. خال‌های مادرزادی
2. خال‌های دیسپلاستیک
3. خال‌های اکتسابی
4. خال های اسپیتز

خال‌های مادرزادی:

این خال‌ها با شما متولد می‌شوند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد از هر 100 نفر، یک نفر با خال متولد می‌شود. آن‌ها می‌توانند بزرگ و کوچک باشند و در برخی موارد ممکن است خطر ایجاد ملانوما یا سرطان پوست را افزایش دهند.

خال‌های دیسپلاستیک:

ظاهر این خال‌ها با خال‌های معمولی متفاوت است. برای مثال لبه یا سطحی ناهموار و غیر طبیعی دارند. می‌توانند به تدریج تغییر رنگ دهند یا بزرگ‌تر شوند. آن‌ها هم ممکن است، به بیماری به نام ملانوما تبدیل شوند.

خال‌های اکتسابی:

این خال‌ها پس از تولد روی سطح پوست ظاهر می‌شوند. معمولا بی‌خطر هستند، اما اگر تجمع بیش از 50 عدد از آن‌ها را در نقطه خاصی از پوست مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید.

خال های اسپیتز:

چهارمین نوع خال‌ها، تنها توسط پزشک و با انجام بیوپسی تشخیص داده می‌شوند. آن‌ها اغلب به رنگ‌های صورتی، مشکی، قهوه‌ای و قرمز دیده می‌شوند و ظاهری گنبدی شکل دارند. اصلا بعید نیست خونریزی کنند یا ترشحات چرکی داشته باشند.

چه زمانی برای درمان خال‌ها باید از متخصص پوست وقت بگیریم؟

حضور بیشتر انواع خال‌ها روی پوست، خطری برای شما ایجاد نمی‌کنند. اما مهم است که بدانید پس از مشاهده چه تغییراتی، باید به سرعت با یک متخصص پوست مشورت کنید.

به پنج مرحله‌ای که می‌خواهیم به شما آموزش دهیم، خودغربالگری می‌گویند. بهتر است هر از گاهی، این نگاه ویژه را به بدن‌تان داشته باشید:

اول: به تقارن ظاهری خال‌ها توجه کنید. عدم تقارن در برخی از خال‌ها ممکن است علائم بیماری سرطان باشد.

دوم: خال‌های عادی هیچگاه لبه‌های دندانه‌دار ندارند. بنابراین اگر آن‌ها را روی بدن‌تان مشاهده کردید برای مراجعه به پزشک تعلل نکنید.

سوم: رنگ خال‌ها مهم است. خال‌های عادی معمولا قهوه‌ای روشن یا تیره هستند. اما خال‌هایی که می‌توانند دردسر ایجاد کنند به صورت چند رنگ دیده می‌شوند.

چهارم: خال‌های معمولی، حدودا 5 میلی‌متر قطر دارند و خال‌هایی با قطر بیشتر، ممکن است نشانه بیماری ملانوما یا سرطان محسوب شوند.

پنجم: خال‌های خوش‌خیم معمولا با گذر زمان تغییر شکل و رنگ نمی‌دهند و اگر خالی روی بدن شما، پس از مدتی تغییر شکل داد لطفا از یک پزشک متخصص پوست، وقت بگیرید.

البته آموزش این پنج مرحله دلیل بر آن نیست که شما از غربالگری سالانه پوست‌تان غافل شوید. یک پزشک خوب در کنار تجویز آزمایش‌ها، به شما کمک می‌کند تا مراقب خال‌های سرزده‌ای باشید که نشانه اتفاق خوبی در پوست نیست، ولی شما با آگاهی می‌توانید آن‌ها را مدیریت کنید.

حتما باید با خال‌ها مبارزه کنیم؟

بسیاری از خال‌ها نیازی ندارند تا برداشته و محو شوند. اما همه چیز به سلیقه شما بستگی دارد. اگر خالی به شما حس خوشایندی نمی‌دهد یا از ظاهر آن ناراضی هستید، می‌توانید با مشورت پزشک از شر آن‌ها خلاص شوید.

چگونه از تشکیل خال‌ها جلوگیری کنیم؟

پس از آنکه پنج مرحله گفته شده را پشت سر گذاشتید و از عادی بودن خال‌های‌تان مطمئن شدید، راه‌کارهایی را جلوی پای‌تان می‌گذاریم تا از تشکیل خال‌های عادی که حس خوبی به شما نمی‌دهند، جلوگیری کنید.

مرحله اول: مرتب ضدآفتاب بزنید. ضدآفتاب مانند یک سپر از پوست شما در برابر اشعه‌های مضر نور خورشید محافظت می‌کند. اشعه‌هایی که تماس‌شان با پوست، رنگدانه‌ها را فعال کرده و باعث تولید خال می‌شوند. لازم به ذکر است، برای عدم استفاده از ضدآفتاب، هوای ابری یا فصل زمستان را بهانه نکنید. در روزهای سرد زمستانی و در روزهایی که آسمان را کنج تا کنج ابر پوشانده، باز هم رادیکال‌های آزاد موجود در نور خورشید خودشان را به پوست رسانده و تأثیر خواهند گذاشت.

مرحله دوم: از خیر برنزه کردن پوست‌تان بگذرید! استفاده از سولاریوم، تشکیل انواع خال‌ها، به خصوص خال‌های بیماری‌زا، را روی پوست تشدید می‌کند.

کمبود چه ویتامینی در بدن تشکیل خال‌ها را تشدید می‌کند؟

اگر در دسته افرادی قرار دارید که اصلا با خال‌ها ارتباط برقرار نمی‌کنند و علاوه بر راه‌های از بین بردن آن‌ها، دنبال راهی می‌گردید که بتواند تولید خال‌ها در بدن‌تان را به حداقل برساند، پس از انجام دو مرحله گفته شده در پاراگراف قبل، به کمبود ویتامین B12 در بدن‌تان توجه کنید. از شما چه پنهان،کمبود ویتامین B12 تکثیر خال‌ها را تشدید می‌کند. معمولا عدم جذب این ویتامین در بدن باعث به وجود آمدن آن‌ها می‌شود.

خال‌ها در دوران میانسالی

با افزایش سن، پوست همه ما دچار تغییراتی می‌شود. چین و چروک‌ها به تدریج نمایان می‌شوند. خطوط سطحی، عمیق‌تر شده و خال‌ها ممکن است یکی پس از دیگری به شما سلام کنند. نور خورشید همان‌قدر که می‌تواند به پیری زودرس پوست کمک کند، همان‌قدر هم باعث تولید خال‌های جدید در سنین بالای 40 سال می‌شود.

حالا اگر خال‌ها را دوست ندارید و دنبال راه  تخصصی برای از بین بردن آن‌ها می‌گردید:

افراد زیادی وجود دارند که از ظاهر خال‌های سالم و معمولی، ناراضی هستند. ممکن است آن‌ها روی پوست صورت یا قسمتی از بدن شکل بگیرند که حضورشان، برای فرد خوشایند نباشد. در این صورت افراد به روش‌هایی برای از بین بردن خال‌ها فکر می‌کنند.

چند روش تخصصی بسیار رایج برای محو کردن این لکه‌های قهوه‌ای وجود دارد. برداشتن خال‌ها معمولا سرپایی انجام می‌شود و درد کمی دارد.

• بریدن خال: در این روش پزشک با اعمال یک بی‌حسی موضعی روی پوست، خال، به همراه ناحیه کوچکی از پوست اطراف، را با تیغ جراحی برمی‌دارد. اگر خال به لایه‌های پایینی پوست نفوذ کرده باشد، ممکن است پزشک با چند بخیه کوچک، کار را تمام کند. در این روش جای یک اسکار کوچک روی پوست باقی می‌ماند که به مرور زمان محو می‌شود.
• تراشیدن خال: در برخی موارد خال را می‌توان با تیغ جراحی تراشید. در این روش نه اثری از آن باقی می‌ماند نه نیاز به بخیه دارد.
• ·        انجماد:  پزشک می‌تواند خال‌های معمولی که به عمق پوست نفوذ نکردند را با نیتروژن مایع، منجمد کند. پس از اتمام این روش ممکن است چند تاول کوچک روی پوست نمایان شود که به سرعت بهبود می‌یابد.
• لیزردرمانی: این روش بسیار متداول است و اگر یک بار هم که شده، فکر برداشتن خال به ذهن‌تان خطور کرده باشد، حتما اسم آن را شنیدید. خال‌های کوچکی که نشانه هیچ بیماری نیستند، با این روش از بین خواهند رفت. در این نوع درمان دستگاه لیزر، مقدار زیادی طول موج را با سرعت، به پوست می‌تاباند و باعث شکسته شدن سلول‌های خال می‌شود. لیزردرمانی نیاز به دو الی سه بار تکرار دارد. در بیشتر مواقع پزشکان برای از بین بردن خال‌های صورت و گوش‌ها، این شیوه را پیشنهاد می‌دهند. به علاوه در این روش می‌توان چند خال را به صورت همزمان برداشت.

مزایای برداشتن خال با لیزر

برداشتن خال با لیزر نسبت به جراحی مزایای دیگری هم دارد. برای مثال، مقرون به صرفه است، جای زخم و بخیه روی صورت باقی نمی‌ماند، خطر ابتلا به عفونت‌های پوستی را کاهش می‌دهد، آثار معالجه به سرعت بهبود می‌یابد، در مدت کوتاهی عمل جراحی به صورت سرپایی انجام می‌شود.

مراقبت های لازم بعد از برداشتن خال با لیزر

در چند روز اول بعد از جراحی با لیزر، ناحیه تحت درمان، قرمز، متورم و تحریک‌پذیر می‌شود؛ اما بعد از چند ماه و با رعایت مواردی، زخم‌های به جا مانده به‌تدریج از بین می‌رود و پوست تازه و سالم، جای‌شان را می‌گیرد. این مراقبت‌ها از این قرارند:

1. به‌مدت دو روز پس از انجام جراحی با لیزر، جای خال را نشویید.
2. از کرم‌ها و داروهایی که تجویز می‌شود، به موقع و مرتب، استفاده کنید.
3. تا 48 ساعت پس از برداشتن خال از هیچگونه لوازم آرایشی استفاده نکنید.
4. پس از برداشتن خال، مرتب به جای زخم آن دست نزنید تا زمینه لازم برای شکل‌گیری مجددشان را ایجاد نکنید.
5. تا یک ماه پس از انجام لیزر از مصرف کرم‌های لایه‌بردار خودداری کنید.
6. از قرار گرفتن زیر نور مستقیم خورشید خودداری کنید.
7. در روز و پیش از قرار گرفتن در فضای باز از کرم ضدآفتاب حاوی SPF50 به بالا استفاده کنید.

رفع تیرگی جای خال بعد از انجام لیزر

استفاده از لیزر برای از بین بردن خال‌ها در کنار تمام مزایایی که دارد دارای معایبی هم هست. در اغلب موارد، با استفاده از این روش، هیچ اثر زخمی روی صورت باقی نمی‌ماند اما بعضی از پوست‌ها زیاد خوش‌شانس نیستند و پس از برداشتن خال اسکارهای تیره روی پوست ایجاد می‌شود. این اسکار ممکن است اندازه خال برداشته شده یا حتی بزرگ‌تر باشد.

اگر خال بزرگ و ریشه‌دار باشد ممکن است با استفاده از کرم ضدآفتاب هم جای لک قهوه‌ای‌اش از بین نرود؛ در این‌صورت اول از برداشته شدن آن به‎صورت کامل مطمئن شوید و سپس از محصولات ضدلک فاقد هیدروکینون و ترتینوئین استفاده کنید.

در پوست‌های تیره، جای لک خال کمی پررنگ‌تر از پوست‌های روشن به نظر می‌رسد. با گذر زمان و طی چند هفته تا چند ماه این تیرگی از بین خواهد رفت؛ اما اگر می‌خواهید جای لک زودتر خوب شود می‌توانید از لیزر کیوسوئیچ استفاده کنید. به‌خاطر داشته باشید که به‌ مدت دو تا سه هفته بعد از انجام لیزر زیر نور شدید خورشید قرار نگیرید و مرتب از کرم ضدآفتاب استفاده کنید.

در ادامه اگر قرمزی بعد از لیزر خال با گذشت چند روز تا چند هفته از بین نرفت می‌توانید از لیزر PDL یا IPL برای رفع لک خال استفاده کنید.

کرم های مناسب برای رفع تیرگی خال پس از لیزر

داروهایی برای از بین بردن تیرگی جای خال پس از لیزر در داروخانه‌ها موجود است که پیشنهاد می‌کنیم حتما با نسخه پزشک آن‌ها را تهیه کنید.

• کرم آب‌رسان و ترمیم‌کننده پوست: این کرم با خاصیت آب‌رسانی عمیق و ترمیم‎کنندگی قوی برای انواع پوست‌های چرب، خشک و معمولی مناسب است.
• کرم‌های ترمیم کننده پوست: برای رفع تیرگی خال بسیار مناسب هستند.
• سرم یا کرم ضدلک و روشن‌کننده: محصولات ضدلک حاوی کمپلکس روشن‌کننده پوست هستند و برای رفع تیرگی خال بعد از لیزر کاربرد دارند.

آیا می‌توان خال‌ها را در خانه برداشت؟

حال که با روش‌های تخصصی برداشتن خال آشنا شدید، شاید به روش‌های ساده‌تر و در دسترس هم فکر کنید. مقاله‌های زیادی وجود دارند که در آن‌ها می‌توانید درباره محو کردن خال‌ها به صورت خانگی بخوانید. اما هیچ کدام راه تضمین شده‌ای را برای از بین بردن این تکه‌های کوچک قهوه‌ای پیش پای‌تان نمی‌گذارد. تمام روش‌های گفته شده ممکن است به مرور زمان اثر کند یا اصلا هیچ تأثیری نداشته باشد. از معروف‌ترین آن‌ها می‌توان به چند مورد زیر اشاره کرد:

1. مالیدن مخلوطی از روغن کرچک و جوش شیرین روی خال
2. ماساژ پوست موز روی خال‌ها
3. استفاده از روغن کندر
4. مالیدن روغن درخت چای روی خال‌ها
5. استفاده از پراکسید هیدروژن روی خال
6. ماساژ ژل برگ آلوئه‌ورا روی پوست
7. مالیدن ید، سه بار در روز روی خال‌ها
8. استفاده از مخلوط عسل و روغن بذر کتان

در این بند تأکید می‌شود، در خانه با قیچی و چاقو به جان خال‌ها نیفتید تا آن‌ها را از بین ببرید! بریدن‌شان در خانه باعث ایجاد عفونت‌های پوستی شدید می‌شود.

چرا نباید روی روش‌های خانگی برداشتن خال حساب کنیم؟

زمانی که با یک خال رو به رو می‌شوید، در حقیقت نمی‌دانید با چه چیزی سر و کار دارید. این احتمال وجود دارد، خالی که با آن مواجه می‌شوید، نشانه‌ یک بیماری‌ خطرناک از جمله سرطان باشد. این را بدانید که بریدن سلول‌های سرطانی در هر شرایطی، باعث گسترش بیش از حد آن‌ها شده و خطر ابتلا به انواع دیگری از این بیماری را افزایش می‌دهد.

آیا خال‌‌ها دوباره رشد می‌کنند؟

اگر با انواع روش‌های خانگی گفته شده موفق به حذف خال‌ها شدید، خبر خوبی برای‌تان نداریم! سلول‌های خال می‌توانند دوباره رشد کنند و درست مثل روز اول، روی پوست شکل بگیرند. اما اگر کل خال به روش درست و زیر نظر پزشک، کاملا برداشته شود؛ احتمال تشکیل مجددشان کمتر است.

نتیجه‌گیری:

خال‌ها برای خیلی‌ها، لکه‌های خوشایندی نیستند. بعضی از افراد دوست دارند به اقدام سریعی دست بزنند تا زودتر آن‌ها را از بین ببرند. اما برای از بین بردن‌شان، باید آن‌ها را خوب بررسی کنید. سپس، زمانی که از بیماری‌زا نبودن‌شان کاملا مطمئن شدید، می‌توانید به پزشک مراجعه کنید تا روش درمانی مناسب را به شما پیشنهاد دهد. اگر فکر می‌کنید روش‌های بهتر و در دسترس‌تری برای از بین بردن خال‌ها وجود دارد، باید بدانید در این زمینه، روش‌های خانگی زیاد جواب نمی‌دهند. اما اگر در حد استفاده از مواد طبیعی و روغن‌های گیاهی است، می‌توانید آن‌ها را امتحان کنید. در پایان تصمیم با شماست…